دوشنبه, ۱ آبان ۱۳۹۶، ۰۸:۱۸ ق.ظ
غزل:یک روز بیا تا که بگویم گله‌ام را
یک روز بیا تا که بگویم گله‌ام را
کوتاه کنم از دل تو فاصله‌ام را
من مانده‌ام و هیچ نمانده است ز من، هیچ
اینجا که زده دزد رهِ قافله‌ام را
این شوق به اوجش برساند نه پر و بال
بگذار ببندند پرچلچه‌ام را
ایهام نگاهش چقدر مبهم و سخت است
ای کاش کسی حل بکند مسأ‌له‌ام را
یک عمر سرودم به هواخواهی چشمت
یک لحظه ندادی به نگاهی صله‌ام را
من خسته از این غربتم ای عشق چه می‌شد
راحت بگذاری دل بی‌حوصله‌ام را
راضیه رجایی
