رباعی:ثابت شده است عاشقی چیز بدی ست

 

در خانه‌ی من عصر غم‌انگیز بدی ست
در پشت بهارها چه پاییز بدی ست

 

از مهر و محبت شما می‌ترسم
ثابت شده است عاشقی چیز بدی ست

 

سیدمهدی موسوی

غزل : نگفتم؟

من اتفاقی رو به بحرانم ،نگفتم؟

ارامشی از جنس طوفانم,نگفتم؟

 

یک حادثه،یک ازدحام پر تناقض

از رفتن و ماندن گریزانم ،نگفتم؟

 

تو عاشق پاییز بودی خاطرم هست

صد حیف من مرد زمستانم،نگفتم؟

غزل: زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

تا زمانی که رسیدن به تو امکان دارد

زندگی درد قشنگیست که جریان دارد

 

زندگی درد قشنگیست ، بجز شب هایش!

که بدون تو فقط خواب پریشان دارد

غزل: شده‌ام بی‌رمق و غم‌زده و تا خورده

مثل یک جنگل پاییزی سرما خورده

شده‌ام بی‌رمق و غم‌زده و تا خورده

 

اخم کن، زخم بزن، تلخ بگو، سر بشکن

قالی آن گاه عزیز است که شد پا خورده

غزل: نمیدانم چرا از پشت هر شعرم نمایانی ؟!

به دور از غم؛ میان جمعی و خوشحال و خندانی

تو از یک آدم بی همدم تنها ؛ چه میدانی؟!

 

اگر چه تلخ میگویی و دورم میکنی ؛ اما ؟!

به چشمانت نمی آید که قلبی را برنجانی