غزل : به سرم زد

به سرم زد

به سرم زد که شبی پا به سفر بسپارم

فالم این بود خودم را به خطر بسپارم

کاش باشی و ببینی که چه حالی دارم

دل بیچاره !  به اما  و اگر  بسپارم

خوب یا بد چه کنم یا بروم یا نروم ؟

قسمتم نیست قضا ؟دل به قَدَر بسپارم

 غیر نام تو بلد نیستم و ننویسم

این همه عرض ادب را به بشر بسپارم

 جمله های خبری لب به غزل باز کنند

تا که درکوچه و بازار خبر بسپارم

من به دلواپسی و گوشه تنهایی ها

چشم در راه توام ،دیده به در بسپارم

کلماتم همگی بال و پر پروازند  

به سرم زد که شبی پا به سفر بسپارم

علیرضا همتی فارسانی

14/3/93

فارسان

نظر بدهید