شعر ی از بهمن رافعی

مردی که روبروی شما ایستاده است
چون بیشه لایه‌لایه و چون شیشه ساده است

از نسل آب و آتش و خاک است و آسمان
فرزند دیرساله‌ی این خانواده است

روح مجردی است که در شهر آب و رنگ
خود را به دست رنگ‌فروشان نداده است

با آنکه بارها به زمین خورده بی‌گناه
بر خویش تکیه کرده و باز ایستاده است

هرگز نبوده است و مبادش تجانسی
با دود و ابر و سایه ، که از نور زاده است


 بهمن  رافعی