زمزمه عشق

شود فاش کسی آنچه میان من و تست

تا اشارات نظر، نامه رسان من و تست

 

گوش کن با لب خاموش سخن میگویم

پاسخم گو به نگاهی که زبان من و تست

 

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید

حالیا چشم جهانی نگران من و تست

 

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید

همه جا زمزمه عشق نهان من و توست

 

گو بهار دل و جان باش و خزان باش ، ار نه

ای بسا باغ و بهاران که خزان من و تست

 

این همه قصه فردوس و تمنای بهشت

گفتگویی و خیالی ز جهان من و تست

 

نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل

هرکجا نامه عشق است نشان من و تست

 

سایه ز آتشکده ماست فروغ مه و مهر

وه ازین آتش روشن که به جان من و تست

  هوشنگ ابتهاج