مقاله : دلایل جهانی شدن ادبیات (شعر) کلاسیک

 

چکیده

در این مقاله دلایل جهانی شدن ادبیات (شعر) کلاسیک ایران مورد کنکاش قرار گرفته است. در ایران پیشینة تاریخی آغاز «جهانی شدن شعر» دست کم به یکصد سال قبل و زمان انقلاب مشروطیت برمی‌گردد. در این دوره، شعر فارسی به عنوان هنر ملی و تاریخی ما مثل سایر بخش‌های جامعه، قدم در راه جهانی شدن می‌گذارد.

پس از آن، نیما یوشیج با بهره‌گیری از مکاتب اروپایی از جمله مکتب‌های ادبی فرانسه و همچنین توجه به اصول شعر کلاسیک ایران،‌ با ابتکار عمل خاص خود گام‌های نخست را برای جهانی کردن شعر ما برمی‌دارد. جهانی شدن شعر ایران دلایل بسیار زیادی دارد که برخی از آن‌ها همان دلایلی است که عامل پیدایش انقلاب مشروطیت ایران شد. از جمله دلایل جهانی شدن شعر کلاسیک ایران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: الف: عوامل خارجی: 1- ارتباط با دنیای غرب (1/1- الگو پذیری شاعران ایران از ادبیات و مکاتب اروپایی، 1/2- تأثیر علم و صنعت غرب بر روند جهانی شدن ادبیات و شعر ایران، 1/3- تأثیر زبان اروپایی به ویژه زبان فرانسه ، 1/4- تأثیر انقلاب مشروطه، 2- مجاهدت‌های روشن‌فکران داخلی و خارجی، تحصیل‌کردگان، شاعران و نویسندگان، 3- تأثیر رخدادهای سیاسی و اجتماعی ایران در آستانة جنگ جهانی اول و پس از آن، 4- عدم کارآیی شعر گذشتة فارسی، 5- رواج بازار نقد و نظریه‌پردازی، 6- انقلاب ادبی نیما یوشیج و 7- تأثیر روزنامه نگاری و ترجمه.

 

کلید واژه‌ها:شعر، ادبیات اروپا، مشروطه

عهد بستیم که ...

من مانده ام و ...

اثری نماند از ما

دانه های انار

دوری از تو

شعر ی از بهمن رافعی

مردی که روبروی شما ایستاده است
چون بیشه لایه‌لایه و چون شیشه ساده است

از نسل آب و آتش و خاک است و آسمان
فرزند دیرساله‌ی این خانواده است

روح مجردی است که در شهر آب و رنگ
خود را به دست رنگ‌فروشان نداده است

با آنکه بارها به زمین خورده بی‌گناه
بر خویش تکیه کرده و باز ایستاده است

هرگز نبوده است و مبادش تجانسی
با دود و ابر و سایه ، که از نور زاده است


 بهمن  رافعی

 

شعر : یار کو ؟

 

رفتیم و کس نگفت ز یاران که یار کو ؟
آن رفته‌ی شکسته‌دل بی‌قرار کو ؟

چون روزگارِ غم که روَد ، رفته‌ایم و یار
حق بود اگر نگفت که آن روزگار کو

آرید خنجری که مرا سینه خسته شد
از بس که دل تپید که : راه فرار کو ؟

رو کرد نوبهار و به هرجا گلی شکفت
در من دلی که بشکفد از نوبهار کو ؟

گفتی که اختیار کنم ترکِ یاد او
خوش گفته‌ای ولیک بگو اختیار کو ؟
 
 سییمین  بهبهانی


 

پروپوزال- proposal- چیست؟

 

مقدمه : در ابتدا لازم می دانم تعریف جامع و مختصری از کلمه پروپوزال( (Proposalارائه نمایم و سپس تدوین یک پروپوزال را بطور خلاصه بیان خواهم نمود . 
پروپوزال (Proposal): در لغت به معنی پیشنهاد است و در واقع می توان با آن ماکت و اسکلتی از کار اصلی را ارائه داد.
‌همچنین برای تصویب یک طرح پژوهشی و تامین اعتبار آن ، لازم است تا پژوهشگر قصد پژوهشی خود را در پیشنهاد طرح پژوهشی (Proposal) به اطلاع افراد ذیربط و کسانی که اعتبار مالی طرح را تامین می کنند برساند شاید در اینجا مناسب باشد بجای کلمه یProposal از کلمهdesign استفاده نمود اماچون کلمهProposal معمول شده اینجانب نیز طرح پیشنهاده را Proposal تعریف نموده و به شرح آن می پردازم . در پیشنهاد طرح تحقیق (Proposal) ، اهداف ، سئوالات و فرضیه ها ، ویژگیها ی روش اجرای تحقیق ، زمان و هزینه های لازم برای اجرای طرح تحقیق باید به نحوی روشن و قانع کننده بیان شود . پژوهشگر باید نهایت تلاش خود را بعمل آورد تا داوران طرح به سهولت به هدف پژوهش و ضرورت اجرای آن با توجه به طرح پیشنهادی (Proposal)پی برند.
اما قبل از اجرای یک پروپوزال لازم است پژوهشگر مشخصات خود را که شامل نام ، نام خانوادگی، شغل ، سمت فعلی ، درجات علمی ، سوابق تحصیلی ، فعالیتهای پژوهشی و سوابق شغلی و همچنین مشخصات همکاران اصلی طرح (شامل نام ، شغل ، درجه علمی و نوع همکاری ) بصورت طبقه بندی و در قالب و فرمتی در ابتدای پروپوزال (Proposal)بیاورد . 
اجزای یک پروپوزال(Proposal):ا- عنوان 2- ضرورت و اهمیت تحقیق 3-طرح مساله 4- شناسایی وبیان مساله 5- اهداف تحقیق 6- سئوالات تحقیق 7- فرضیات تحقیق 8- پیشینه تحقیق 9- روش تحقیق 10-ابزار اندازه گیری تحقیق 11- جامعه آماری 12- حجم نمونه 13- تجزیه و تحلیل داده ها 14- شرح چارچوبهای نظری تحقیق 15- بودجه وخدمات 16- فهرست منابع و ماخذ تحقیق

برندگان جایزه نوبل ادبیات

 

 جایزه نوبل ادبیات، معتبرترین و ارزشمندترین جایزه ادبی جهان به حساب می‌آید. این جایزه همه ساله بسیاری از نویسندگان، شاعران، مقاله‌نویسان، منتقدان و روزنامه‌نگاران را به هیجان می‌آورد و گمانه‌زنی‌های بسیاری را موجب می‌شود. 
صرف نظر از جهت‌گیری‌های آکادمی نوبل در رشته ادبیات، به خصوص طی سال‌های اخیر، همواره عده‌ای در طول 108 سال اخیر زبان به تحسین انتخاب‌های آکادمی گشوده‌اند و عده‌ای دیگر نیز به انتقاد از نوبل پرداخته‌اند.

 

کسانی که موافق انتخاب‌های نوبل هستند، استدلال می‌کنند که این انتخاب، براساس نظر بسیاری از ناشران، نویسندگان و منتقدان معرفی می‌شود. مخالفان هم خرده می‌گیرند که چرا اولا نامزدهای دریافت جایزه در هر سال اعلام نمی‌شود و درثانی بسیاری از بزرگان ادبیات در زمان حیاتشان نوبل نگرفتند که اعطای جایزه نوبل به آن‌ها می‌توانست سطح این جایزه را فراتر از آن‌چه که امروز هست، ببرد. ضمن آنکه شائبه سیاسی بودن این جایزه نیز طی سالهای اخیر قوت گرفته است. 
این دسته می‌گویند که اگر هم نوبل اکنون اعتباری دارد به واسطه اهدای جایزه به بزرگانی چون آلبر کامو، ژان پل سارتر، رومن رولان، ویلیام فاکنر، ارنست همینگوی، جان اشتاین‌بک، گابریل گارسیا مارکز، توماس مان، هرمان هسه، روژه مارتین دوگار، ویلیام گولدینگ و ساموئل بکت است. 
از جمله معروف‌ترین چهره‌های ادبی که موفق به دریافت جایزه ادبی نوبل نشدند، از جیمز جویس، مارسل پروست، نیکوس کازانتزاکیس، آنتوان چخوف، لئو تولستوی، جورج اورول، جی.‌دی.‌سلینجر، فرانتس کافکا، ویرجینیا وولف و آلن‌رب‌گریه می‌توان نام برد. 
این جایزه یکی از چند جایزه‌ای است که بنا بر وصیت "آلفرد برنهارد نوبل" (1833-1899) شیمیدان سوئدی، به‌وجود آمد. نوبل که با اختراع دینامیت و باروت بدون دود (نیتروگلیسیرین) ثروت سرشاری عایدش شده بود، وقتی مشاهده کرد که از اختراع او، برخلاف انتظارش، برای افزایش قدرت سلاح‌های جنگی و آدم‌کشی استفاده می‌شود، سخت متاثر و نگران شد و تمام سرمایه و دارایی خود را وقف پاداش به برگزیدگان علم و ادب و صلح جهان کرد. 
بنابر وصیتنامه نوبل، از درآمد سرمایه نه میلیون دلاری او، پنج جایزه در رشته‌های فیزیک، شیمی، پزشکی، ادبیات و صلح به‌وجود آمد تا هر سال به مردان و زنانی، صرف‌نظر از ملیت آن‌ها اعطاء شود که خدمات ارزنده‌ای به "نفع بشریت" انجام داده باشند. این جوایز نخستین بار در سال 1901 به برگزیدگان اعطاء شد. در 1969 هم جایزه‌ای برای علوم اقتصادی شکل گرفت. 
جایزه نوبل ادبیات به شخصی تعلق می‌گیرد که در زمینه ادبیات، برجسته‌ترین اثر- با ماهیت معنوی- را آفریده باشد. این جایزه شامل مدال طلا، دیپلم و مبلغی پول است که مبلغ آن از 42 هزار دلار در 1953 به یک میلیون و 400 هزار دلار در 1993 افزایش یافته است. 
جایزه در دسامبر هر سال، هم‌زمان با سالگرد مرگ "نوبل" توسط آکادمی سوئد در استکهلم، با حضور پادشاه سوئد، اعطا می‌شود. معمولا هم جایزه به مجموع آثار چاپی نویسنده تعلق می‌گیرد، نه به یک اثر خاص. گاهی هم جایزه به دو یا سه نویسنده به‌طور مشترک داده می‌شود. در بعضی از سال‌ها هم ممکن است جایزه بدون برنده یا معوق بماند. کما اینکه در سال‌های جنگ جهانی دوم، در فاصله سال‌های 1940 تا 1943، جایزه به کسی داده نشد.

مقاله: مایه های پویانمایی در ادبیات فارسی

 

افسانه‏ها؛نماد آرزوهای کهن

مرغ بر بالا پران و سایه‏اش‏ می‏رود بر خاک و پّران سایه‏وش‏ ابلهی صیاد آن سایه شود می‏دود چندان که بی‏مایه شود بی‏خبر کان عکس آن مرغ هواست‏ بی‏خبر که عکس آن سایه کجاست؟! تیر اندازد به سوی سایه او ترکشش خالی شود بی‏گفتگو

 (مولوی)

 اندیشه متأثر از آنیمیسم‏ (Animism) یا «جاندار پنداری»ما را از بسیاری ساخته‏های‏ شگرف ذهن بهره‏مند می‏سازد.به عناصری‏ جان می‏بخشد که در جهان واقعی نسبت دادن‏ تحرک و پویایی به آن شگفت‏انگیز،عجیب‏ و شوق‏آور است.انیماتور،قهرمانان خود را براساس تخیلات ذهنی برمی‏گزیند،به آنها جان می‏بخشد،پویایی می‏دهد و ذهن را آماده‏ پذیرش وجود آنها می‏کند.

موجودات افسانه ای

 

موجودات افسانه‌ای موجودات افسانه‌ای موجوداتی تخیلی هستند که در ادبیات، افسانه‌ها 
و داستان‌های مردمان کشورهای گوناگون به آن‌ها برمی‌خوریم.
 

مقاله: ابلیس در کسوت حکمت و عرفان

 

 ....دلم می‏خواهد به تقاضای شما جواب دهم ولی متحیر شدم که چه‏ نویسم.ناچار بطرز تفأل،مثنوی را گشودم بدین قصد که الهامی یا تلقینی از این کتاب عظیم الشأن به ذهن آید.در صفحه‏ای از اواخر دفتر دوم،این عنوان‏ توجهم را جلب کرد:*

بیدار کردن ابلیس معاویه را که وقت نماز بیگاه شد

 خود عنوان کنجکاوی برمیانگیخت:ابلیس بدخواه مؤمنان و مشوّق گناه را چه‏ غم اینکه نماز بامداد معاویه قضا شود؟

 داستان بخودی خود جاذب نیست.از اینگونه داستانها و روایات و حکایات‏ اسلامی فراوانست که سرایندگان بزرگ چون سنائی و عطّار و مولوی آنها را برای‏ مقصد دیگر و بیان افکار خویش بکار میبرند.

 مولوی هم چنین کرده و در ضمن گفتگوی معاویه و ابلیس مطالبی گنجانده‏ (*)-جملهء آخر از مقدمه‏ای است که نویسندهء بزرگ بی‏همال بر صدر این مقال آورده است.

مقاله : ادبیات تطبیقی و ادبیات معاصر

 

ادبیات تطبیقی و ادبیات معاصر

ادبیات تطبیقی مطالعة تاریخ روابط ادبی میان ملل مختلف جهان است. در این علم عناصر مشترک ادبیات کشورهای مختلف بررسی می¬شود؛ ادبیاتی که گاه ارتباط و شباهت میان آنها زیاد و زمانی نیز این شباهت تنها ناشی از تصادف است. درواقع ادبیات تطبیقی از زمانی شکل گرفته که ارتباط بین ملّت‌ها گسترش یافته و رفت¬و¬آمدها افزونی یافته¬است.
ادبیات تطبیقی به¬عنوان پلِ ارتباطی میان کشورهای جهان، در برقراری یک صلح پای¬دار جهانی نقش بسیار مهّمی داشته¬است. سخن بایسته آنکه در شعر اردوی قدیم اصطلاحات و واژه¬های فارسی بیشتر به¬کار برده¬می‌شد، ولی امروزه نیز کلمات، تمثیل¬ها و اصطلاحات فارسی در شعر اردو رونقی تازه یافته¬است؛ چنان¬که شعر فارسی معاصر شاعران اردوی پاکستان، در بسیاری از قالب‌های شعری و آرایه¬های ادبی، اعم¬از لفظی و معنوی، فنون عروض و قافیه در شعر اردو تداول یافته¬است؛ بنابراین شناخت جنبه¬های مختلف شعر و اختلاف ادبیات ملل دیگر گامی مؤثر در گفت¬وگوی تمدن و ایجاد رشتۀ ادبیات تطبیقی در دانشگاه¬ها است. ازجمله مواردی که در ادبیات به¬عنوان سؤال مطرح است، این است که آیا اقبال لاهوری از مولانا تأثیر پذیرفته¬است یا خیر؟ این خود یکی از جنبه¬های ادبیات تطبیقی است، یا این سؤال که در شعر معاصر، ن.م راشد و نیما تا چه¬اندازه‌ای تحت¬تأثیر فعالیت¬های هنری و ادبی یک¬دیگر بوده‌اند، خود نیز جنبه‌ای از جنبه¬های ادب تطبیقی را دربردارد.