چهارشنبه, ۳ تیر ۱۳۹۴، ۰۹:۵۲ ق.ظ
قهوه ای
زلف، مشکی چشم، آبی خالِِ خوبان قهوه ای‌ست
پس به این ترتیب، گاهی حالِ انسان قهوه ای‌ست
قهوه ای شد عینک و کفش و کلاه و کیف تو
پس یقین دارم مدِ امروز ایران قهوه ای‌ست
چون تماشاگرنماها گِل به ما پاشیده اند
بعد از این پیراهنِ تیمِ سپاهان قهوه ای‌ست
بس که فنجان بر سر مردان به نامردی شکست
رنگ و روی بعضی از این زن‌ذلیلان قهوه ای‌ست
رنگ رفسنجان که سی‌سال است مغزِ پسته ای‌ست
در کنارش زاهدان مانند کرمان قهوه ای‌ست
شد سراپایش گِلی از بس که در چاه اوفتاد
یوسف گمگشته چون آید به کنعان قهوه ای‌ست
بخت بعضی ها سپید و بخت خیلی ها سیاه
بخت ما در این میان اما کماکان قهوه ای‌ست
جواد زهتاب
