غزل : آیه بغض

                        

آیه بغض

 نفس سبــز شمـــا بـــوی ولایت دارد

واژه هــاتـان همگی رنـگ صــداقت دارد

توغـزل خـوانی و هر مطلع تـو یک دنیـا

غــزلت  بــا غــزل مــا چـه تفــاوت دارد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

وقت دیدار

از دلت تنگی و زخم و گله را   بردارم

با تمـــاشای تــــو هر فـــاصله را بردارم

 

 

غزل فصل لبخند

 

فصل لبخند

 

با تــــوام، تا  ته این قصه حواسم به تو بود

هدیـــه‌ام یک غزل تازه، حواسم به تو بود

 

غزل چشم های تو

 

چشم های تو

 

مثل یک وسوسه پنهان نگهم می دارد

دیدن چشم تـــو آسان نگهم می دارد

حالتی داشت نگاهت که دلـم می لرزد

جرم من چیست که با آن نگهم می دارد

 

شعر طنز

  شعرطنز

شانس

بـدبختـی من یکـی دو تا تنـها نیست

ده وام و حقـوق کـم و پس فردانیست

گــر شانس به خـانه ام بیـاید امـروز

تَک دکمه زنگ خانه ام پیدا نیست

 

شعر - فرصت جاودانی

فرصت جاودانی

عشق از متن نفس هایش به من آرام داد

    از طراوت های او شک، میوه های خام داد

طعم باران بهاری شد غزل هایم ،چه خوب

  گفتگوی بین وما و چشم او بادام داد

شعر انتظار

 

خبر تازه

 

انتــظارت  به خدا  جــمعه زمیـــن گیــرم کــرد

دست خوش ،عشق تو  این گونه به زنجیرم کرد

  دو ســـه سطری کــه نوشتــم به غــزل از دریا

موج شــد برکــه ی آسـایش و تفسیـــرم کرد

 

توشه ی فردا

 

توشه فردا

 

 

رویشی در غزل افتاد که افرا دارد

جوششی در دلم افتاد که دریا دارد

آن چنان گوش سپردم به صدای عشقش

گویی انگار نفس های مسیحا دارد

غزلی به زبان بختیاری

 

غزلی
 به زبان بختیاری

***

بشکَنه پـام  اَیَـــر بی تــو  بِنُـم پـا  بــه بهشت
وا بِمیــرُم سَـرُم  اَر  بی تــو  بِنُـم سَر بـالِشت


سی دلِ  صـــورت اسـپیـد و تـیـا کـــــال ِ تُـنِـه
طِی تَشِ عشــق مـو اَر ریس سیاهه اَنگِشت